Kunst heeft een bereik waar het materiële niet aan kan.

Lang geleden heeft ze het bord 'the meaning of art" op haar huis gehangen. Hier ging ze voor. Na biografieën over kunstenaars gelezen te hebben kwam ze erachter dat ze tijdelijk in hun leven allemaal overeenkomende 'typische' dagelijkse gewoontes hadden. Gewoontes die niet zo gewoon waren in die tijd. Onbewust begon hier  voor haar een reis van meer dan 20 jaar. Bij haar voordeur vertrekt ze, de aarde achter haar latend en de kleur van het universum in. Daarna heeft ze heel de tijd een rode draad gevolgd (schilderijen met de rode draad in). De gewoontes, die je kunt samen vatten als puur natuur zijn, werden haar basis. Het was elke keer een kleine aanpassing. Ze moest wel gewoontes loslaten die wij niet graag los laten.  Zij ook niet.

Wat zou een levensstijl veranderen voor verschil kunnen maken? Na de ene verandering volgde de andere en haar kunst groeide mee en maakte verbindingen. Ze kwam onderweg kunstenaars tegen waarvan ze het werk niet begreep. Ze liep niet weg van die werken maar bleef er vol onbegrip naar kijken. Totdat ze uiteindelijk zag dat als je de kunstwerken juist combineert en laat samensmelten er een code is.  Zelfs het werk van Van Gogh begreep ze niet met die toch echt kromme handen en die verwrongen gezichten. Ze kreeg ook daar het antwoord op waarom hij het zo geschilderd had. Ook op het werk van Mondriaan en Pollock werd eindelijk logisch uitgelegd. Als je hun kunstwerken combineert en laat samensmelten dan verschijnt er een code. Ze heeft de code zo logisch mogelijk in haar 'tijdschriften' proberen te vertellen. Hierna bestaat er geen abstract werk meer Ze noemt het geen boek. Het is een dagboek in de vorm van een tijd-schrift omdat tijd een heel grote rol speelt bij het ontcijferen van de code achter de schilderijen. Onbewust hebben we heel lang op advies gewacht. Nu heeft ook de kunst bij haar dan toch eindelijk richtlijnen gekregen waar wij als mens verder mee kunnen. Wij mensen zijn er klaar voor.

Ik denk dat er een opening in de kunst gevonden is. Onbewust, want wie gaat er nu op zoek naar een opening in de kunst? 

Dagboek/tijdschrift

Een wereld van verschil laat ze ons hierin zien, gewoon hier op aarde. In de meest nuchtere omgeving laat dit ‘extra’ leven zich zien.

Sprak ze hier over. Ze keek wel uit. Gelukkig was ze zo terughoudend. Ze heeft zo het hele oeuvre, wat we nodig gaan hebben, uitgewerkt. Er is niets verloren gegaan en het is zeker niet iets om bang voor te zijn. Zolang we het alleen gedaan hebben liepen we veel meer risico’s.

Haar gamma bestaat uit olieverf op waterbasis. Al meer dan twintig jaar werkt ze met dit materiaal. Dit leven kan niet lang genoeg bij je zijn als je met giftige stoffen werkt. Dat klinkt natuurlijk heel logisch.

Het stoffelijke leven heeft ze met pastel getekend. Pastel is stoffelijk. De opengaande weg heeft ze met twee handen tegelijk getekend. Haar lichaam was in die periode door allerlei ‘offers’ leeg en zo gaf het haar de doorgang, de witte weg, naar dit licht. Het waren allemaal periodes. Ze volgden elkaar op en kunstwerken van kunstenaars voor haar werden hier allemaal aan verbonden.

De wol die ze als mixed media gebruikt laat het zachte van dit leven zien.

Beuys werkte ook zo met matererialen om uitdrukking te geven aan het belang van materialen. Het is noooit een keuze van de verbonden kunstenaar.

Op de beurs in Londen was zij even niet op haar stand. De bezoekers wisten dat dit werk van een vrouw was. Dit kon volgens de bezoeker niet anders. Haar werk is ook vrouwelijk en zacht. Het lichaam van de vrouw kan het golvende lichaam niet zomaar even opzij zetten en het zachte ook niet Een voorbeeld van mannelijke kunst is het werk van Anslem Kiefer. Kiefer is haar mannelijke tegenhanger.

In dit dagboek laat ze ons kennis maken met die nieuwe extra levensvorm. Stap voor stap maakt dit ons klaar voor het Contactboek.